«Çaga eziz, edebi ondan hem eziz» diýilýär. «Terbiýäniň iň ähmiýetlisi görüm-görelde görkezmekdir» diýlen düşünje-de bar. Ata-babalarymyz «Çagany ýaşdan…» diýip, ajaýyp sargyt edipdirler. «Her kim ekenini orar» diýilmegi hem gös-göni…
Maşgala – her bir adamyň dünýäde iň eziz we mukaddes görýän ýeri bolan öýi – ojagy. Şeýle-de, maşgala adamyň şahsyýetiniň, medeniýetiniň, işjeňliginiň ýüze çykýan, kemala gelýän ýeri bolup durýar.…
Her jemgyýetiň ahlak ýörelgesi raýatlaryň edep-ekramlylygy, watansöýüjiligi, maşgalanyň halallygy, ene-atanyň çagalarynyň, il-gününiň öňündäki borjy bilen kesgitlenýär. Terbiýäniň düýp binýady, hemişe we her bir ýurtda, ilkinji nobatda maşgalada goýulýar.…